140- Cukier i łyżki

Czasami nienawidzę mieć racji. Kiedy zaczyna się ta wizja-sen, spodziewam się, że będzie podobna do wszystkich innych. Patrzę, jak Kiara płacze, aż zasypia, albo leży tam w stanie przypominającym zombie. Czasami budzi się i porusza, ale niewiele się zmienia. Myślałam, że fakt, iż rzeczy rzadko się z...