Rozdział 162

Adrik

„Dokładnie.” Uśmiechnąłem się do niej. Nadal się uśmiechała, gdy uniosła włosy i odwróciła się do mnie plecami, prosząc, bym rozpiął jej sukienkę. Chętnie spełniłem jej prośbę i patrzyłem, jak z gracją wysuwa się z sukienki przede mną. Nie widziałem wcześniej, jakie wybrała bieliznę. Wciągn...