Rozdział Sto trzydzieści jeden

Adrik

Kiedy w końcu dotarliśmy na górę, byłem wyczerpany. Nie musiałem nawet mówić Sephie, że jestem zmęczony. Ona to czuła. Nie zmarnowała jednak okazji, by mnie podroczyć.

„Zdecydowanie dostałeś nowy poziom wyczerpania. Walka z tym nigdy nie kończy się dobrze. Wiem to z doświadczenia,” powiedz...