บทที่ 681

ลิ่นเหยาคงไม่เคยคิดว่าเตียงเล็กๆ ของเธอจะรองรับคนถึงสามคนได้ ความจริงแล้วมันก็รองรับไม่ได้หรอก ผมกอดพวกเธอทั้งสองไว้แน่น เนื้อแนบเนื้อสัมผัสร่างกายซึ่งกันและกัน แล้วเราก็หลับใหลไปโดยไม่รู้ตัว

เมื่อผมตื่นขึ้นมาดูนาฬิกาก็เที่ยงวันแล้ว ลิ่นเหยาข้างๆ ยังคงหลับสนิท ส่วนชิ่นชิงไม่เห็นแม้แต่เงา ได้ยินเสีย...