บทที่ 632

นางทิ้งตัวคว่ำลงนิ่งไม่ส่งเสียง ผมเงยหน้ามองรอบเพดานแต่ไม่พบกล้องวงจรปิด กำลังจะบังคับถามเธออีกครั้ง ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงข้อความดังขึ้น

ผมมองตามเสียงไป เห็นโทรศัพท์ของอิ่นเสวี่ยหรูตกอยู่บนพื้น หน้าจอสว่างขึ้นเพราะข้อความที่เข้ามา

ผมเก็บขึ้นมาดู เป็นข้อความจากคนชื่อเฉินเหลาส่งมา ไม่ต้องถามก็รู้ว่...