บทที่ 569

สมองของฉันเพิ่งจะเริ่มแจ่มใสขึ้น ค่อยๆ ดึงมือออกมาแล้วโอบเอวเธอไว้ พูดว่า "นอนเถอะ"

ในสถานการณ์แบบนี้ที่ฉันยังหยุดได้ แสดงว่าฉันเป็นห่วงเธอจริงๆ หลิวหลานเองก็รู้ดี เธอจึงเอื้อมมาจูบฉันเบาๆ ใบหน้าเปล่งประกายด้วยรอยยิ้มงดงาม

ตอนนี้ฉันรู้สึกเต็มไปด้วยความปรารถนา อดนึกถึงชินชิงไม่ได้ ไม่รู้ว่าตอนนี้เธ...