บทที่ 224

ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อคิดเช่นนี้หลินเหวยเหวยกลับรู้สึกตื่นเต้นอยู่ลึกๆ ถึงแม้จะรู้สึกอายด้วย แต่ความตื่นเต้นกลับมากกว่าความอาย

ในหัวของเธอแวบผ่านความคิดที่น่าอับอาย พอความคิดนี้ผุดขึ้นมา เธอก็อดไม่ได้ที่จะตบหน้าตัวเองเบาๆ ใบหูแดงก่ำ ตัวเองจะมีความคิดแบบนั้นได้อย่างไร?

แต่พอความคิดนั้นปรากฏขึ้นมาแล้ว ...