บทที่ 58

ตั้งแต่หลินอู่ย้ายเข้ามาอยู่ด้วย หลูหนิงแทบไม่ค่อยฝันอีกเลย

แม้แต่เวลาฝัน ก็มักเป็นความฝันที่สบายๆ เป็นสุข ไม่เคยฝันถึงโลปนอร์อีก ไม่ฝันถึงชายปริศนาในชุดดำคนนั้น

ความฝันประหลาดนั้นค่อยๆ เลือนหายไปจากความทรงจำของเขา

แต่คืนนี้ เขาฝันถึงใบหูขนาดใหญ่นั้นอีกครั้ง

เพียงแต่ว่า คนที่เดินอยู่ในใบหูนั้นไม่ใช่...