Rozdział 84

Zegar odmierzał czas obojętnie – pięć minut do zamknięcia. Powietrze było teraz łagodniejsze, mniej napięte. To był ten rodzaj spokoju, jaki następuje po burzliwym dniu. Westchnęłam, zebrałam swoje rzeczy do torby i wrzuciłam ją na ramię.

Część mnie wciąż tkwiła w chwili, gdy Aeson odszedł, ale od...