Rozdział 173

Minęło trzydzieści minut.

Moje palce u nóg zesztywniały.

Nos mi się rozciekł.

Czułam się jak martwa ryba w tylnej części chłodni.

Zrzuciłam z siebie kołdry i wyszłam na zewnątrz.

"Geoffrey!"

Pojawił się nagle. "Tak, pani Laurent?"

"Biorę pokój Ashtona. Nie zamierzam tutaj zamarznąć."

"Oczywiście, pa...