Rozdział 109

„To teren prywatny.”

Odwracam się gwałtownie, serce podchodzi mi do gardła. Mężczyzna stoi na szczycie schodów, z założonymi na piersi rękami. Jest wysoki i szeroki w ramionach, z opaloną skórą i włosami w odcieniu soli i pieprzu, co nadaje mu aurę cichej autorytetu.

Ma na sobie świeżo wyprasowaną l...