Rozdział 136

Punkt widzenia Cobana

Krew lała się o wiele szybciej, niż się spodziewałem.

Zanim dotarłem do środkowego korytarza, już spływała po mojej szczęce, kapiąc z brody na betonową podłogę za mną.

Cholera, zostawiałem ślad jak okruchy chleba dla każdego, kto chciałby mnie śledzić.

Ale nie zatrzymał...