Rozdział 210: Łaska

Loch był dokładnie taki, jak go pamiętałam. Spędziłam tu tyle czasu jako nastolatka, że dziwna część mnie czuła się tu jak w domu. Wiedziałam, że to nie jest dobre, ale ta znajomość była zbyt trudna do zignorowania. Nie mogłam powiedzieć, że tęskniłam za tym miejscem, bo nie tęskniłam. To było coś, ...