⋆ Rozdział 130

Musiałem zemdleć, bo następną rzeczą, którą pamiętam, była świtająca zorza i samochód zwalniający do zatrzymania.

Mrugnąłem nieprzytomnie, głowa wciąż oparta o zimne okno, szyja sztywna, a mózg zamglony. Niebo na zewnątrz przybrało kolor sorbetu brzoskwiniowego, a słońce dopiero zaczynało wyłaniać s...