Rozdział 139

Stałam przed biurem Dariana, gotowa zapukać, ale za każdym razem, gdy zbliżałam rękę do drzwi, cofałam ją. Moje myśli były zamglone z braku snu, całą noc leżałam bezsennie, bo za każdym razem, gdy zamykałam oczy, widziałam parę uderzająco niebieskich oczu, a nasza rozmowa odtwarzała się w kółko, w k...