Rozdział 114

Darian wpatrywał się we mnie, a jego „jestem” zupełnie do mnie nie dotarło. Jakim cudem miał pomagać w tej sytuacji? Nie robił nic, żeby nas stamtąd wyciągnąć ani zmusić swoją byłą królową do zamknięcia się. Była po prostu pozwolona mówić, co jej się podobało, a my musieliśmy stać i słuchać jej głos...