Hoofdstuk vijftien

Henry pauzeerde even, zijn gelaatstrekken verhard. "Zoals ik al zei, je bent een kind, je weet niets."

Ik had iets kunnen terug zeggen, maar zijn gezicht vertoonde een schaduw van emoties die ik niet kon plaatsen, maar het maakte dat ik hem wilde bereiken en vragen of het goed met hem ging.

"Verli...