Rozdział 472

Poranne światło filtrowało się przez cienkie zasłony, rzucając delikatny blask na łóżko. Zoey słyszała ciche głosy za drzwiami.

Mrugnęła zmęczonymi oczami. Sen poprzedniej nocy był tak kruchy jak cienki lód, gotowy do rozbicia w każdej chwili.

"Mama jeszcze śpi," szeptał Henry za drzwiami. "Chodźm...