Rozdział 172

Perspektywa Sereny

Jego spojrzenie spotkało się z moim, a moje serce ścisnęło się boleśnie. Jego niebieskie oczy były teraz przygaszone, nieobecne, ale wciąż pełne tej niezłomnej siły, a potem, jak robił to setki razy tej nocy, obdarzył mnie tym małym, znajomym, szaleńczo pocieszającym uśmiechem.

...