Rozdział 145

HADES' POV

Spojrzała na mnie, jej wyraz twarzy był nieczytelny, ale czułem to – wahanie. Cisza między nami była ciężka, jak gruby śnieg gromadzący się za szpitalnymi ścianami. Prawdopodobnie rozważała moją prośbę, kalkulując emocjonalnie, czy pozostanie tutaj, aby podać mi zupę, oznacza coś więcej ...