Rozdział 73

Zamarł. Tylko na sekundę. Malutką.

Ale ja to zauważyłam.

„Tak,” powiedział ostrożnie. „Ale nie sądzę, żeby był zamieszany.”

„Oczywiście,” powiedziałam, uśmiechając się, jakbym mu wierzyła. „Jestem pewna, że byś wiedział, prawda? Przecież wiesz wszystko.”

Jego szczęka drgnęła. Ręka zacisnęła się wokó...