Rozdział 108

Kafeteria była równie czysta, jak się spodziewałam. Podążyłam za Rowanem w kierunku małego stolika w rogu przy oknach. Nalegał, żeby zapłacić za moją kawę, a ja nie protestowałam. Buty, które mu kupiłam, już kosztowały mnie kilka przejazdów Uberem, więc nie zamierzałam sobie pozwalać na luksusy w na...