CH52

Morgan

Obudziłam się, niekoniecznie pamiętając, jak zasnęłam, ale wiedząc, że jestem bezpieczna, ciepła i wygodna. Poranne światło, blade i niepewne, przesączało się przez szczeliny w zasłonach, malując delikatne złote pasy na twarzy Tsuneo. Wciąż spał, jego klatka piersiowa unosiła się i opadała z...