Rozdział 108

Zacisnęłam pięści z frustracji. Chciałam krzyczeć z dachów, że Timothy i ja nie mamy już ze sobą nic wspólnego. Narracja żyła własnym życiem. To nudne miasteczko zdawało się zakochać w jego bohaterskim wizerunku, a ja nie mogłam zaprzeczyć, że zasłużył na uznanie, interweniując zeszłej nocy. Gdyby n...