Rozdział 73: Asher

Nie jestem nawet pewien, co robię. Wiem tylko, że chcę, żeby nadal się uśmiechała. Ten jasny, przesadzony, zębaty uśmiech, z którego wylewa się radość.

Mijamy stoisko sprzedające gofry, a ona wydaje tak głośny okrzyk, jakby ktoś się jej oświadczył.

"O mój Boże," mówi, odwracając się do mnie z szer...