Rozdział 39: Asher

Burza była już zła, kiedy kilka minut temu wyszedłem z domu.

Nie zdawałem sobie sprawy, jak bardzo się pogorszyło, dopóki nie zaczęliśmy się przemieszczać po chodniku.

A raczej próbowaliśmy.

Deszcz nie pada, lecz raczej tnie — zimne, twarde strugi, które czuję jak małe noże przeciągające się po ka...