Rozdział 148: Penny

Wciąż uśmiecham się jak dziecko na Boże Narodzenie, gdy odwracam się do Ashera. Chcę mu jeszcze raz podziękować za znalezienie królika, za ściągnięcie mnie do śniegu, za to, że pozwolił mi poczuć się przez chwilę jak małe dziecko. Ale wtedy widzę jego twarz.

Uśmiech zniknął. Jego oczy są ostrzejsze...