Rozdział 39

Luciana

Jasne promienie porannego słońca sprawiły, że zmrużyłam oczy; mój wzrok dostosował się, gdy przyglądałam się otoczeniu. Miękkie, niezbyt długie siedzisko, na którym leżałam, oraz falujący ruch, który czułam, uświadomiły mi, że jestem w powozie. Wspomnienia o tym, co się stało, wróciły...