39: Teodor

Jej słowa wisiały w nocnym powietrzu między nami, starożytne i wiążące, niosąc więcej ciężaru niż jakikolwiek królewski dekret, który wydałem przez dwieście lat panowania. Moje palce mrowiły tam, gdzie spoczywały na jej talii, ale czułem ciepło w piersi, rozszerzające się gorąco, które rozpoznałem j...