Rozdział 338

Koła powozu śpiewały na bruku, niski rytm pod szumem zmierzchu. Miasto rozmywało się za oknami, a wewnątrz powozu powietrze było ciężkie od niewypowiedzianych myśli.

Ivan siedział zwrócony w stronę okna, jego podbródek lekko opierał się na eleganckiej dłoni. Promienie słońca łapały się w jego rudych...