Rozdział 32: Pierścień obietnicy

Harper odchrząknęła. „To było miłe.”

Lucas cicho się zaśmiał i poluzował ramiona wokół niej. „Miłe? Tylko miłe?”

„No cóż…” Uśmiechnęła się i wzruszyła ramionami. „Było dobrze. Bardzo dobrze, właściwie. Jesteś naprawdę―um―bardzo zręczny swoim… językiem.” Skrzywiła się.

Co jest ze mną nie tak? zasta...