Rozdział 372

Kilka kosmyków włosów było już przemoczone, przyklejając się do jej policzków.

Każdy jej ruch był tak intensywny, jakby wkładała całą duszę w to przedstawienie. Jej głos był czasem wysoki, przecinający powietrze, a innym razem subtelnie oskarżający, pełen niekończącego się smutku, jakby krzyk losu ...