Rozdział trzysta pięćdziesiąt dziewięć

KENDALL

Moje serce bije jak oszalałe, kiedy Timmons delikatnie kładzie mnie na swoje łóżko i zrzuca z siebie wszystkie ubrania. Cały ten dzień wydaje się tak surrealistyczny, czekałam na to tak długo, że niemal boję się, że to się stanie. Ale... nie na tyle, żeby zrezygnować. Więc kiedy witam...