264

Lucy

Na samą myśl żołądek mi się ścisnął. Uśmiechnął się złośliwie i podszedł, niosąc ze sobą tacę. Stołówka tętniła życiem, gdy się zbliżał. Blask jego zegarka wydawał się silniejszy, a mój żołądek zaczął się skręcać, jakby moje ciało wiedziało, że to mnie rozchoruje.

"Jak miło z twojej strony," p...