ROZDZIAŁ PIĘĆDZIESIĄT DWA

Nie wiedziałam, jak bardzo mi na nim zależy, dopóki nie usłyszałam jego krzyku, jakby gonił go demon. Wydawał się naprawdę zdezorientowany, wybierając koronę zamiast mnie, ciągle wołając moje imię i uderzając w coś, co brzmiało jak biurko.

„Przepraszam, proszę Tessa!” Xavier błagał obraz, który mas...