Rozdział 153 Nie Zagrożony

Kawiarnia była martwo cicha.

Siedziałem naprzeciwko Charlesa, nalewając sobie szklankę wody i powoli ją pijąc. Nigdzie mi się nie spieszyło, nie czułem, że coś wygrałem. Byłem jak myśliwy, który po zauważeniu swojej ofiary nie naciska od razu na spust, ale czeka, aż ofiara się zbliży i straci czujn...