Rozdział 228

Stefan przykucnął za zardzewiałym kontenerem na nabrzeżu 47, jego oddech tworzył małe chmurki w zimnym nocnym powietrzu. Opuszczona nadbrzeżna okolica rozciągała się przed nim niczym cmentarz przemysłowych marzeń - połamany beton, skręcony metal i ciągły dźwięk wody uderzającej o gnijące drewniane s...