Zniknął?

Astrid POV

Jego obecność była dusząca, ciężka jak dym w moich płucach, ale jego głos—boże, jego głos—był ciepły, zachęcający, niemal czuły.

„Moja córko,” powiedział ponownie, jego wzrok utkwiony we mnie, jakbym była jedyną duszą na świecie. „Dlaczego drżysz? Nie jestem twoim wrogiem. Jestem twoją k...