Rozdział Sto dwadzieścia dziewiąty

„Elijah?” wyszeptałam, mój głos drżał z dezorientacji i strachu. „Co ona miała na myśli?”

Elijah nie odpowiedział, ale jego tarcza zamigotała i zniknęła jak rozpraszająca się mgła. Ochronna bariera, która kiedyś była nie do złamania, teraz leżała rozbita, narażając nas na niebezpieczeństwo. Ledwo z...