149

Loco siedział na skraju łóżka późnym wieczorem, łokcie oparte na kolanach, twarz ukryta w dłoniach. W pokoju panowała cisza, przerywana jedynie miękkim tykaniem starego zegara na ścianie.

Selene wróciła do domu po ich spacerze, uśmiechając się ciepło, nieświadoma burzy, którą zostawiła w jego piers...