Rozdział 2 Powrót lekarza

Serce Mandy zamarło, gdy instynktownie zrobiła krok naprzód, mając nadzieję potwierdzić swoje podejrzenia.

W tym momencie Harrison podszedł pośpiesznie, niosąc na rękach bladą pięcioletnią dziewczynkę. Pomimo trzymania dziecka, jego wysoka sylwetka i surowy wyraz twarzy przyciągały uwagę, nie sposób było go zignorować.

"Harrison," Mandy szybko stłumiła swoje zaniepokojenie.

Harrison rzucił jej zimne spojrzenie, jego głos był niski i obojętny. "Czy jesteś pewna, że dr Ella Johnson jest na tym locie?"

"Tak, potwierdziłam to u mojego kontaktu. Dr Johnson na pewno jest na tym locie." powiedziała Mandy pewnie, "Harrison, nie martw się. Jest świetnym lekarzem. Gdy ją znajdziemy, Lily będzie miała szansę."

Gdy skończyła mówić, jej wzrok padł na małą dziewczynkę w ramionach Harrisona, ujawniając błysk nieukrywanej pogardy.

Lily Frost wydawała się wyczuwać spojrzenie Mandy i instynktownie wtuliła się głębiej w objęcia ojca.

Frustracja Mandy rosła, ponieważ Lily, mimo lat starań, nigdy nie zbliżyła się do niej.

Przez ostatnie pięć lat Mandy udawała, że dba o zdrowie Lily, zajmowała się jej codziennymi potrzebami i często zabierała ją do lekarzy. Gdyby Lily nie była kluczem do zostania panią Frost, Mandy nie traciłaby czasu na próby przypodobania się jej.

Choć Lily wyraźnie ją odrzucała, Mandy wymusiła uśmiech i wyciągnęła ręce w stronę dziecka.

"Lily, przytul mamusię," powiedziała miękko.

Słysząc słowa Mandy, Lily instynktownie zacieśniła uścisk wokół szyi Harrisona.

"Chcę, żeby tata mnie trzymał," powiedziała swoim dziecięcym głosem.

Harrison delikatnie pogładził jej plecy, jego oczy były pełne miłości.

Lily potrzebowała matczynej czułości, ale Mandy wydawała się niezdolna do prawdziwego dotarcia do jej serca.

"Spokojnie, skarbie, tata cię trzyma," uspokoił ją, po czym spojrzał zimno na Mandy.

"Lily jest młoda. Nie chce, żebyś ją trzymała, nie zmuszaj jej," powiedział stanowczo. "Teraz, znalezienie dr Johnson jest twoim głównym zadaniem."

Gdy skończył mówić, jego asystent Simon pośpiesznie podszedł z telefonem.

"Panie Frost, szpital zadzwonił, żeby powiedzieć, że dr Johnson już dotarła do Szpitala Ogólnego Westland."

Wyraz twarzy Mandy zmienił się dramatycznie, gdy arogancko zażądała, "Co? Czekaliśmy tutaj cały czas, a ona poszła prosto do szpitala?"

Simon spojrzał niezręcznie na Mandy, czekając na instrukcje Harrisona.

Po chwili Harrison rozkazał, "Do szpitala."

Tymczasem Elena, która już dotarła do szpitala, przeglądała wyniki badań i plan operacyjny ojca Zandera z Nathanem.

Nathan stał obok niej, wyjaśniając, "Elena, ta operacja jest zbyt skomplikowana, a moje umiejętności są ograniczone. Biorąc pod uwagę zaawansowany wiek pacjenta, nie jestem pewien, czy poradzę sobie z nią właściwie, dlatego poprosiłem cię, żebyś wróciła i poprowadziła zabieg."

Podczas przeglądania dokumentów, Elena odpowiedziała profesjonalnie, "Rozumiem. Takie przypadki są rzeczywiście rzadkie w kraju, a operacja jest dość trudna. Powiedz sali operacyjnej, że zaczniemy za trzydzieści minut, a ty będziesz mi asystować."

W swoim dobrze znanym zawodowym środowisku, Elena poczuła dawno nieodczuwaną pewność siebie i poczucie kontroli.

Nathan natychmiast przytaknął. "Oczywiście. To dla mnie zaszczyt móc ci służyć."

Po latach doskonalenia swoich umiejętności za granicą, profesjonalna wiedza Eleny była nie tylko na najwyższym krajowym poziomie, ale i międzynarodowo uznawana. Mimo to zachowywała niski profil, praktykując medycynę pod nazwiskiem Ella Johnson, stając się legendarną postacią w dziedzinie medycyny.

Gdyby nie jej koleżeńska relacja z Nathanem, nigdy nie wzięłaby się za przypadek ojca Zandera.

Po ukończeniu wszystkich przygotowań przedoperacyjnych, Elena pouczyła swoje dzieci przed wejściem do sali operacyjnej.

"Connor, Mia, czekajcie spokojnie w poczekalni. Operacja będzie trwała długo, więc proszę, zachowujcie się," powiedziała łagodnie. "Wasza matka chrzestna odbierze nas, gdy operacja się skończy. Jeśli czegoś potrzebujecie, poproście personel szpitala, a oni wam pomogą."

Oboje dzieci posłusznie przytaknęły.

Connor pomachał ręką. "Mamo, nie martw się o nas. Zajmę się Mią." Mimo młodego wieku rozumiał zmagania i troski swojej matki.

Connor zajął się swoim laptopem, podczas gdy Mia skupiła się intensywnie na wysokiej klasy smartfonie.

Elena spojrzała na nie z zadowoleniem. Pomimo jej zajętej pracy, jej dzieci były niezwykle samodzielne – prawdziwe błogosławieństwo.

Po upewnieniu się, że dzieci są bezpieczne, Elena weszła do sali operacyjnej.

Tymczasem Harrison i Mandy przybyli do szpitala z Lily. Dowiedziawszy się, że dr Johnson już weszła do sali operacyjnej, Harrison poczuł niepokój.

Jako zarządca imperium biznesowego, był przyzwyczajony do kontrolowania wszystkiego, ale problemy zdrowotne jego córki pozostawiały go w bezprecedensowym poczuciu bezradności.

Lily cierpiała na wrodzoną wadę serca. Przez lata zabierał ją do szpitali zarówno w kraju, jak i za granicą, ale nikt nie odważył się przeprowadzić niezbędnej operacji. Po usłyszeniu o umiejętnościach medycznych Elli, miał nadzieję na jej pomoc, ale los zdawał się kpić z niego przy każdej przegapionej okazji.

Czując bezradność Harrisona, Mandy ostrożnie zapytała, "Harrison, co teraz zrobimy?"

Harrison spojrzał na nią niecierpliwie. "Co innego możemy zrobić, oprócz czekania?"

"A co jeśli nie wyjdzie przez kilka godzin? Mamy tu po prostu czekać? To tylko lekarz, czy to nie jest trochę aroganckie?" Mandy narzekała.

Harrison spojrzał na nią z niezadowoleniem. "Mandy, uważaj na słowa. To nie jest 'tylko lekarz', to międzynarodowo uznany chirurg. Operacja Lily zależy całkowicie od niej," przypomniał jej surowo. "Mówimy o zdrowiu naszej córki. Naprawdę cię to nie obchodzi?"