Rozdział 68

[Punkt widzenia Evelyn]

Och... cóż, to mnie szybko otrzeźwiło, emocjonalnie. Przez chwilę patrzyłam tępo na Aleksandra i zastanawiałam się, dlaczego do diabła chciałby słuchać o moim dzieciństwie. Nie było zbyt wielu dobrych wspomnień do opowiadania.

Skarciłam się za błąd, jakim było przyznanie się...