Rozdział 60

Pokój był cichy—tak cichy, że można było usłyszeć spadającą na podłogę szpilkę. Oliver był lekko zdumiony, że ktoś taki jak Fiona tak otwarcie przyznał się do swojego przestępstwa. Ale Alexander, z drugiej strony, wyglądał na zbyt stoickiego. Kiedy jednak przemówił, jego ton był przesycony śmierteln...