Rozdział 142

Jednego popołudnia wszedłem do salonu i zobaczyłem ją siedzącą na podłodze, otoczoną kolorowymi kredkami i papierem. Liam drzemał. Ava była skupiona, jej czoło lekko zmarszczone, gdy rysowała. To nie był obraz czegoś, co rozpoznawałem. Po prostu kształty, linie i kolory przenikające się nawzajem. Wy...