Rumuńskie przysłowie #12

Emilian stał na dziedzińcu zamku watahy z Wschodniej Rumunii, otoczony przez tych, którzy żądali wyjaśnień. Niektórzy krzyczeli na niego, inni domagali się, aby ich Alfa się pokazał i zabrał głos. Odwrócił się do tłumu i uniósł ręce, gestem nakazując ciszę. „Wasze watażki wezwały was tutaj, abyście ...

Zaloguj się i kontynuuj czytanie

Kontynuuj czytanie w aplikacji

Odkryj nieskończone historie w jednym miejscu

Podróż do literackiej błogości bez reklam

Ucieknij do swojego osobistego schroniska czytelniczego

Niezrównana przyjemność czytania czeka na Ciebie

Rozdziały

1. Prolog

2. Rumuńskie przysłowie nr 1

3. Rumuńskie przysłowie nr 2

4. Rumuńskie przysłowie nr 3

5. Rumuńskie przysłowie # 4

6. Rumuńskie przysłowie nr 5

7. Rumuńskie przysłowie nr 6

8. Rumuńskie przysłowie # 7

9. Rumuńskie przysłowie # 8

10. Rumuńskie przysłowie # 9

11. Rumuńskie przysłowie #10

12. Rumuńskie przysłowie #11

13. Rumuńskie przysłowie #12

14. Rumuńskie przysłowie #13

15. Rumuńskie przysłowie #14

16. Rumuńskie przysłowie #15

17. Rumuńskie przysłowie # 16

18. Rumuńskie przysłowie #17

19. Rumuńskie przysłowie # 18

20. Rumuńskie przysłowie # 19

21. Rumuńskie przysłowie # 20

22. Rumuńskie przysłowie # 21

23. Epilog

Pomniejsz

Powiększ