Rozdział 78

PUNKT WIDZENIA ISABELLI

Czy naprawdę mnie zapomniał?

Musiałam stąd wyjść.

Z krótkim skinieniem głowy wymamrotałam: „Przepraszam” i odwróciłam się, przedzierając się przez zatłoczony bar. Nawet gdy się poruszałam, czułam, jak wzrok Forda pali mi plecy, ciężki od dezaprobaty. Przyprawiało mnie to o d...