Rozdział 25

Rowena

Z westchnieniem przesunęłam stół pod ścianę mojego małego biura w szafie. Zrobiłam krok w tył, otrzepując ręce, i przyjrzałam się swojemu dziełu.

„To chyba wystarczy,” mruknęłam. Jeden z woźnych pozwolił mi wziąć nieużywany stół z jednego z magazynów, żeby służył jako prowizoryczny stół do ...