Rozdział 92

Perspektywa Ethana

"Wyjdź!" ryknąłem do telefonu, uderzając pięścią w mahoniowe biurko. Drewno zadrżało pod moimi kłykciami, gdy kolejny niekompetentny głupiec próbował mi powiedzieć, jak zarządzać moją watahą. Gardło paliło mnie od krzyczenia przez cały poranek. Chwyciłem kryształową butelkę whisk...