Rozdział 103 Określony od dzieciństwa

„Zejdź.”

Głos Jonathana był niski, szorstki, niosący ze sobą powściągliwość, która sprawiła, że puls Isabelli przyspieszył.

Zdezorientowana, zeskoczyła z jego kolan i usiadła obok niego na siedzeniu – dopiero wtedy zauważyła Brandona na miejscu pasażera, który śmiał się tak mocno, że niemal się pr...