Rozdział 17

Nigdy nie skończyłam tego, co chciałam mu zrobić, ponieważ pociągnął mnie, żebym mogła wyjść spod stołu. Kazał mi usiąść na krześle obok niego, podczas gdy poprawiał swoje bokserki. Spojrzałam na niego z psimi oczami, bo byłam spragniona, a jego kutas był moją jedyną nadzieją na zaspokojenie. Prawie...